HDR (ang. High Dynamic Range) oznacza szeroki zakres dynamiki. W dużym uproszczeniu można powiedzieć, że HDR zwiększa zakres rozpiętości pomiędzy najciemniejszymi i najjaśniejszymi tonami, dzięki czemu kolory są żywsze, a detale bardziej widoczne. Daje to bardziej naturalny obraz – o zakresie jasności (luminancji) porównywalnej do zakresu jasności widzianej przez człowieka. Zakres jasności zdefiniowany jest tutaj jako stosunek najjaśniejszego punktu na obrazie do punktu najciemniejszego.
Efekt HDR jest widoczny przede wszystkim w scenach, w których głęboka czerń łączy się z bielą, np. wtedy, gdy jasny obiekt porusza się na ciemnym tle. Patrząc na taki obraz, można odnieść wrażenie, że widzi się go na żywo.
Obecnie wykorzystywane są następujące standardy HDR:
- HDR10 – najpopularniejszy format, który wykorzystuje 10-bitowe kodowanie i statyczne metadane do całego materiału;
- HDR10+ – owoc współpracy Samsunga, Panasonica i 20th Century Fox. Oferowany za darmo (więc nie podwyższa ceny telewizora), ale niewspierany przez BDA, co oznacza, że jest nieobsługiwany przez płyty Blu-ray 4K UHD;
- Dolby Vision – format podobny do HDR10, ale bardziej zaawansowany i wykorzystujący 12-bitowe kodowanie: daje lepsze efekty, ale podwyższa cenę telewizora;
- HLG – prosty format stworzony pod kątem transmisji na żywo.
Komentarze